Cultuurcoach in Assen zorgt ervoor dat mensen zich kunnen uiten

Djodjie Rinsampessy zet in Assen culturele projecten op waar verhalen worden gedeeld, mensen steun vinden en kunnen helen. De projecten ‘Peelo Kleurt’ en ‘Kunstenaars nemen de tijd’ zijn recente successen die kunst, cultuur en welzijn aan elkaar verbinden. Ze bieden meer dan voldoende anekdotes en verhalen waarin mensen stappen zetten richting minder eenzaam zijn, verbinding en meedoen. “Een optreden is ook een vorm van verwerking.”

Rinsampessy is sinds drie jaar cultuurcoach bij welzijnsorganisatie Vaart Welzijn in Assen en daarmee de enige cultuurcoach in de stad. Hij werkt nauw samen met Mijn Buurt Assen, bewoners en culturele aanbieders. Voordat hij begon als cultuurcoach werkte hij zes jaar als buurtwerker in Assen-Oost, een diverse wijk waar hij zich inzette voor verbinding en gemeenschapsontwikkeling.

Toen hij werd gevraagd zitting te nemen in de sollicitatiecommissie voor een nieuwe cultuurcoach, besloot hij zelf te solliciteren. Met succes. Rinsampessy is dichter en schrijver van meerdere boeken, senior sociaal werker, en heeft ervaring als leidinggevende. Zijn liefde voor taal en schrijven loopt als een rode draad door zijn werk.

Mensen en werelden verbinden

Dankzij zijn brede achtergrond en diverse netwerk, weet hij mensen en werelden te verbinden. Zo sprak hij onder meer met Mark Rutte over de Molukse cultuur. Momenteel werkt hij in zijn vrije tijd, samen met initiatiefgroep BARU21, aan een kunstwerk in het centrum van Assen dat de Molukse geschiedenis, het heden en de toekomst zichtbaar maakt.

Rinsampessy, kandidaat cultuurcoach van het jaar volgens het Landelijk Kenniscentrum Cultuureducatie en Amateurkunst, vindt eigenlijk dat hij een collega verdient: “Eén fulltime cultuurcoach is te weinig voor een bruisende stad als Assen.”

Een bron van welzijn

Kunst en cultuur zijn volgens Rinsampessy veel meer dan een vorm van expressie: ze zijn een bron van welzijn. “Kunst en cultuur zijn een middel om mensen in beweging te brengen. Het is dansen, schilderen, alles wat mensen bezighoudt. Dat waarvan ze genieten. Dat wat ze kunnen en willen delen. We worden er blij van.”

Rinsampessy ziet het als een manier om talent te ontwikkelen en verbinding te creëren: “Ik weet dat heel veel mensen binnenshuis bezig zijn met muziek maken of een creatieve hobby. Ik denk dan dat anderen daarvan zouden kunnen genieten. Dat je via kunst en cultuur verbinding kunt aangaan met andere mensen. Het is connectie, en daar voelen we ons allemaal beter door.”

North Sea Jazz in Peelo

Toen hij in 2022 begon als cultuurcoach in Assen, was Peelo Kleurt het eerste project van Rinsampessy. Tijdens een kennismakingsrondje door Peelo’s wijkcentrum ‘t Markehuus vroeg een wijkbewoner naar zijn ideeën over een kunstroute, en al pratend ontstond het plan: “Wat als we het hele Markehuus afhuren en elke ruimte vullen met kunst en cultuur? Een soort North Sea Jazz, maar dan in Peelo.”

Binnen drie maanden stond er een dagvullend programma met doorlopende activiteiten. Vijfhonderd bezoekers kwamen, en tachtig wijkbewoners droegen actief bij aan de programmering. Inmiddels zijn ze bezig met de vierde editie. Het initiatief heeft een vaste plek in de wijk gekregen, en de voorbereidingen zorgen het hele jaar door voor verbondenheid onder buurtbewoners.

Dansen doe je niet alleen

Tijdens het Peelo Kleurt Festival sprak Rinsampessy aan het eind van de dag een vrouw die zichtbaar had genoten. Toch bleef er iets hangen. “Zeker heb ik genoten,” zei ze, “maar ik wil nog zo graag dansen. En dat doe je niet alleen.” Ze was alleen gekomen.

Rinsampessy: “Ik seinde de begeleider van de linedancegroep in, en even later zag ik haar enthousiast haar duim opsteken. Dat gebaar zei alles: ze had een fijne dag gehad én zich aangesloten bij de groep. Linedancing is een groepsdans, en hoewel ze al lang wilde dansen, had ze die stap nooit gezet. Tijdens ons festival was het laagdrempelig om te ontdekken wat er mogelijk was. Als cultuurcoach hoefde ik alleen de juiste mensen aan elkaar te verbinden. Ik hielp bij het laatste stapje.”

Gezien worden

Een vrouw die Rinsampessy in de wijk vaak ziet haken en breien, bleek ook een passie te hebben voor percussie. “Tijdens Peelo Kleurt bespeelde ze een handpan, en ze vertelde me dat ze thuis verschillende percussie-instrumenten heeft. Ze is een stille en vriendelijke vrouw, met een moeilijke thuissituatie in het verleden, en muziek was altijd haar manier om daarmee om te gaan.

“’Tijdens Peelo Kleurt kan ik eindelijk laten zien wat ik kan,’ zei ze. Het is voor haar niet alleen een optreden, maar ook een vorm van verwerking. Ze treedt nu jaarlijks op, laat kinderen experimenteren met haar muziekinstrumenten, en is inmiddels ook uitgenodigd op andere locaties. Ze wordt gezien. Dat ontroert me. Want met Peelo Kleurt geef ik haar een podium en gaat haar wereld in Assen verder open.”

Empathie van onbekenden

Tijdens het festival deelde een Palestijnse vrouw ook haar verhaal. Ze verkocht eten voor het goede doel en wilde vooral een leuke dag hebben. Maar het werd meer dan dat. “Ik heb me kunnen uiten over de oorlog in Gaza,” vertelde ze. “Ik voelde steun, begrip, empathie van mensen die ik niet eens kende.”

Dat is een enorme boost voor je welzijn, vertelt Rinsampessy. “Ze gaf iets aan de wijk, maar kreeg ook iets terug: een luisterend oor, een gevoel van verbondenheid. Als Molukker herken ik dat. Troost vinden bij (onbekende) anderen is een essentieel onderdeel van helen. Peelo Kleurt is niet alleen een cultureel evenement, het is een plek waar verhalen gedeeld worden en mensen elkaar vinden.”

Een eenzame kunstenaar

Een ander bijzonder project is ‘Kunstenaars nemen de tijd’, ontstaan in de wijk Kloosterveen. “Buurtwerkers vroegen of ik kon ondersteunen bij het activeren van bewoners, en zo kwam ik in contact met een Turkse man. Hij was een kunstenaar en schilder die alleen woont. Zijn huis was sober ingericht, maar de muren vertelden een ander verhaal: vol muurschilderingen, vol expressie.

“We raakten in gesprek in zijn woonkamer, waar hij me vertelde dat kunstenaars de tijd voor dingen nemen. Die zin raakte me meteen en het werd de titel van het project. Samen hebben we een workshopreeks opgezet waarin hij zes weken lang, twee keer per week lesgaf aan buurtbewoners. De opkomst was goed, en na afloop ontstond er een vaste schildersgroep: Klooster Kwast. Tussen de tien en vijftien mensen doen mee, waaronder hijzelf.”

De kunstenaar leidt de groep niet, vertelt Rinsampessy. “Maar hij geeft af en toe tips en ontmoet nu mensen uit de wijk met dezelfde passie.” Zijn huis is opgeknapt, hij is actief geworden in de buurt, en de eenzaamheid heeft plaatsgemaakt voor verbinding. “De ontmoetingen doen hem zichtbaar goed.”

Bekijk ook

Aanpak Armoede in Brabant

Sandra van Helvoort (gemeente Meijerijstad) en Caren van Donzel (GGD Hart voor Brabant) bundelen hun krachten in de aanpak van armoede en het versterken van preventie. “In de vroegste fase van het leven is de meeste winst te behalen.”

Programma Trendbreuk tegen gezondheidsachterstanden in Zuid-Limburg

Zuid-Limburg kampt al jarenlang met een hardnekkige gezondheidsachterstand. Programmamanager van Trendbreuk Marjon Hulst wil gezonde gewoonten normaliseren, van kinderopvang tot kantooromgeving.

De huisarts als spil om tot waardegedreven zorg te komen

Met het gedachtegoed van PlusPraktijken hebben de huisartsen in Oostelijk Zuid-Limburg een doorbraak bereikt om te komen tot waardeggedreven zorg voor hun patiënten.

Elke Brabander drie gezonde levensjaren erbij in 2030

Het Brabants Model Positieve Gezondheid zorgt dat er aan de voorkant van beleidsprocessen al ambtelijk wordt gesproken over gezondheidseffecten."We willen dat Brabanders meer jaren goede gezondheid ervaren."